Nostargia


Quanno sò sola me pija la malinconia,
perché ripenzo a pòra mamma mia…

Vorebbe aritornà retro ner tempo,
p’aritrovà la gioia in un momento.

Vorebbe esse ninnata e coccolata
e tra le braccia sue addormentata.

Avecce un po’ de tempo… basta ‘n’ora…
p’ariccontacce e ride… e vive ancora…

Guardalla e dije:” Mamma… ce lo sai
la madre nun dovrebbe morì mai!”

Tua figlia Paola

MENU

HOME PAGE