Nostargia
Quanno sò sola me pija la malinconia,
perché ripenzo a pòra mamma mia…
Vorebbe aritornà retro ner tempo,
p’aritrovà la gioia in un momento.
Vorebbe esse ninnata e coccolata
e tra le braccia sue addormentata.
Avecce un po’ de tempo… basta ‘n’ora…
p’ariccontacce e ride… e vive ancora…
Guardalla e dije:” Mamma… ce lo sai
la madre nun dovrebbe morì mai!”
Tua figlia Paola
MENU
HOME PAGE